"Memento Mori".. the latest album, long-awaited by fans around the world - of course fans of the Depeche Mode band, which returns to the stage after six years, as always with a "supernova strike" and a powerful sound that comes from this album.
As the members of the band themselves say in the latest interviews - they did not know whether the next album would be released, but they did. Unfortunately, sad times also reached the two musicians, as the third member of the DM team (Andy Fletcher) died just before the recording session for this album began.
"My Own Cosmos" opens the album and at the beginning lets the listener into an interesting world, because Dave (vocalist) raises an important issue - our own vision of reality, which we should take care of, but not being selfish and emotionless beings, but aware of our value, taking care of our own interior . This is a certain warning for everyone who wants to violate this very important space for us through their wrong intentions.
"Wagging Tongue" mirrors the behavior of many people in everyday life. The main message is, I think, emphasizing the importance of seeing the real face of our existence in the light of appreciating what we really have. We treat each other with hatred in many ways, until we lose something, especially someone important in life - then our eyes are opened.
The third song "Ghosts Again" promoting the album is an interesting approach of the author to human existence and its passing. We become the title ghosts despite everything, despite the turn of fate, whatever we would like to change, time verifies us and continues its cycle, which is unstoppable. A very likely tribute to the recently deceased Fletch.
"Don't Say You Love Me" is a deep musical poem that Dave Gahan melodiously presents to us in this track. The leitmotif is emphasized in many almost anti-thesis phrases that are intertwined in the verses. The message is based on the experience of love from a loved one, but it seems that it is somewhat poisoned love, because the title words "Don't say you love me" are clearly emphasized in the refrain, followed by the phrase "Cause you'll never love me".
“My Favorite Stranger” introduces the mood of duality at the beginning, from the first words of the song and the sounds of synthesizers you can feel the power of the message. It seems that the song is going to show some character (ourselves) being under surveillance or spied on or invaded by another character and the fear of this reaches a naturally high level.. However, the conclusion after listening for a long time comes after a plot twist (I don't quite think what the listener expected ) when it turns out that it is a character, but in ourselves …
“Soul With Me” is a composition vocally presented by Martin Gore. A very interesting and beautiful piece of music with a message that really makes you feel free in many ways. The subject of the soul is discussed here, supposedly escaping from mundane problems "to heaven", as high as possible, saving itself and experiencing beauty and goodness. Personally, I think it's another piece that strongly emphasizes the memory of the third pillar of DM (Andy).
"Caroline's Monkey" is a journey funded by the author, which introduces a lot of confusion into the feelings and gives the listener a lot to think about. The song is very much about how, torn by emotions, listening to the wrong inner voice without hope and faith, we look at the stars without finding solace in deeds. The words of the chorus say a lot, which the listener has to approach very personally.
“Before We Drown” is probably about people who have known each other for a very long time, being close to each other (or getting back together after some time) and have grown far apart. The call of the vocalist - we must move forward before we "drown" in the error of perceiving ourselves, not in these "colors" - as always very eloquent …
The song "People Are Good" is a surprise, but still in the mood of the work of gentlemen from England. Very clearly and strongly from the beginning is emphasized the importance of mindfulness and how glorifying the wrong people can illusory affect us. We trust a little conformistically that we are all good by nature ... and usually it is, but unfortunately not all of us want good for each other ... Sometimes we deceive ourselves, opening our eyes only when people turn out to be not who they were before. A very open and insightful piece that certainly gives a different perspective on reality.
“Always You” takes us in a slightly opposite direction than the previous “note” of the whole album. Dave sings from the beginning about this unearthly and beautiful feeling where one person selflessly loves another and they are unbreakable pillars for each other. It will always lift no matter how hard it is, even through the prism of light emanating in the spectrum of love.. the chorus literally says "It's always you..." (when things don't go as they should). The author asks himself questions about these darker aspects and injustices in our existence ... and always builds himself up at the end, because ... "There is always you" - the other, so important loving person …
"Never Let Me Go" is a manifesto of the author's desire that haunts him, but at the same time a cry not to let go - something beautiful that can be achieved even from "dreams alone". The death of feelings, to which we lead every day, destroys the nature of life, and thus we fall into some strange and incomprehensible world, becoming soulless automatons ... forgetting something that we have always loved and something that gave us good …
The closing song "Speak To Me" can be interpreted in several ways, but from the beginning the lyrics are unambiguous and speak of a person in need. It is not entirely clear whether this is a character in an existential trap and needs the aforementioned "plan" to follow the next life, or whether it is each of us, dying and needing guidance for a further journey, but not in this life .. and here I leave a field for everyone to interpret.
To sum up, a very successful come-back of the British with another, already 15th studio album from the beginning - over 4o years - of existence. One of the bands that left a creative and positive mark on many (including me), and with their solid and consistent work over the years, only shows how valuable they were, are and will be for music.
I recommend the album, of course, and you, dear reader and listener ... enjoy life and "Memento Mori" - remember about death, because it is inevitable ... ;)
POLISH TRANSLATION
"Memento Mori".. najnowszy album, długo wyczekiwany przez fanów na całym świecie - oczywiście fanów zespołu Depeche Mode, który po sześciu latach wraca na scenę, jak zawsze z "uderzeniem supernowej" i potężnym brzmieniem, które płynie z tegoż albumu.
Jak sami członkowie zespołu mówią w najnowszych wywiadach - nie wiedzieli sami czy dojdzie do wydania kolejnego albumu, a jednak udało się. Niestety, smutny czas także dosięgnął dwójkę muzyków, gdyż trzeci z ekipy DM (Andy Fletcher) zmarł tuż przed zaczęciem sesji nagrywania tego albumu.
"My Own Cosmos" otwiera płytę i na wstępie wpuszcza słuchacza w ciekawy świat, ponieważ Dave (wokalista) porusza ważną kwestię - własnej wizji rzeczywistości, o którą powinniśmy dbać, ale nie będąc samolubnymi i bezuczuciowymi istotami lecz świadomymi swej wartości, dbającymi o własne wnętrze. Jest to pewne ostrzeżenie dla wszystkich, którzy chcą poprzez swoje niewłaściwe intencje, naruszyć tą jakże ważną dla nas przestrzeń.
"Wagging Tongue" jest lustrzanym odbiciem zachowań wielu ludzi w życiu codziennym. Głównym przesłaniem jest myślę podkreślenie wagi dostrzegania rzeczywistej odsłony naszej egzystencji w świetle doceniania tego co tak naprawdę mamy. Traktujemy się w wielu kwestiach wręcz nienawistnie, dopóki nie stracimy czegoś, a w szczególności kogoś ważnego w życiu - wtedy dopiero otwierają nam się oczy.
Trzeci utwór “Ghosts Again” promujący płytę, jest ciekawym podejściem autora do ludzkiej egzystencji i jej przemijania. Stajemy się tytułowymi duchami mimo wszystko, mimo kolei losu, cokolwiek byśmy chcieli zmienić, czas nas weryfikuje i kontynuuje swój cykl, który jest nie do zatrzymania. Bardzo prawdopodobny hołd oddany niedawno zmarłemu Fletchowi.
“Don’t Say You Love Me” jest głębokim muzycznym poematem, który Dave Gahan melodyjnie nam prezentuje w tym utworze. Temat przewodni jest uwypuklony w wielu wręcz anty tezyjnych frazach jakie przeplatają się w zwrotkach, który bazuje na doświadczeniu miłości od drugiej osoby, ale wydaje się, że poniekąd zatrutej, bo w refrenie jest wyraźnie podkreślone tytułowe “Don’t say you love me”, kontynuowane frazą “Cause you’ll never love me”. Interpretacja jest szeroko pojętym polem do manewrowania na pewno tutaj …
“My Favourite Stranger” na wstępie wprowadza nastrój dualności, od pierwszych słów utworu i dźwięków syntezatorów czuć moc przekazu. Wydaje się, że piosenka zmierza, aby ukazać jakąś postać (nas samych) inwigilowanych czy szpiegowanych lub nachodzonych przez inną postać i strach przed tym osiąga naturalnie wysoki level.. jednak konkluzja po dłuższym słuchaniu wynika po zwrocie akcji (nie do końca myślę spodziewanym przez słuchacza) gdy okazuje się, że to jest postać, ale w nas samych …
“Soul With Me” to kompozycja wokalnie zaprezentowana przez Martina Gore’a. Bardzo ciekawy i piękny kawałek muzyki z przekazem, dzięki któremu naprawdę można poczuć się uwalniająco w wielu kwestiach. Jest tutaj poruszana tematyka duszy jakoby uciekającej od problemów przyziemnych “do nieba” , jak najwyżej, ratując się i doświadczając piękna i dobra. Osobiście myślę, że to kolejny kawałek mocno akcentujący pamięć trzeciego filaru DM (Andyego).
“Caroline’s Monkey” to podróż ufundowana przez autora, która wprowadza dużo zamieszania w uczucia i daje mocno do myślenia słuchaczowi. Utwór traktuje bardzo o tym jak targani emocjami, słuchając niewłaściwego głosu wewnętrznego bez nadziei i wiary spoglądamy w gwiazdy nie osiągając ukojenia w czynach. Interpretacja bardzo osobista.. dużo mówią słowa refrenu, do których słuchacz musi podejść bardzo osobiście.
“Before We Drown” opowiada prawdopodobnie o osobach, które znają się bardzo długo, będąc z sobą blisko (albo wracając do siebie po jakimś czasie) i znacznie oddaliły się od siebie. Nawoływanie wokalisty - musimy iść do przodu nim “utoniemy” w błędzie postrzegania siebie, nie w tych ‘kolorach’ - jak zawsze jest bardzo wymowne …
Piosenka “People Are Good” jest pewną niespodzianką, ale nadal w nastroju twórczości panów z pochodzących z Anglii. Bardzo wyraźnie i zdecydowanie od początku jest podkreślone znaczenie uważności i jak gloryfikowanie niewłaściwych ludzi może iluzorycznie na nas wpłynąć. Ufamy trochę konformistycznie, że wszyscy jesteśmy z natury dobrzy..i z reguły tak jest, ale niestety nie wszyscy chcemy dobrze dla siebie nawzajem ... Oszukujemy czasami sami siebie, otwierając oczy dopiero, gdy ludzie okazują się nie tymi, którymi byli wcześniej. Bardzo otwarty i wnikliwy utwór dający na pewno inne spojrzenie na rzeczywistość.
“Always You” zabiera nas w trochę przeciwnym kierunku niż poprzednia “nuta” całej płyty. Dave, śpiewa od początku o tym nieziemskim i pięknym uczuciu, gdzie jedna osoba bezinteresownie kocha drugą i są dla siebie filarami nie do zburzenia. Zawsze podniesie nieważne jak ciężko by było, nawet przez sam pryzmat emanującego światła w spektrum miłości.. refren mówi o tym dosłownie, że “Zawsze jesteś Ty..” (kiedy wszystko nie układa się tak jak powinno). Autor zadaje sobie pytania o te ciemniejsze aspekty i niesprawiedliwości w naszej egzystencji.. i zawsze na koniec podbudowuje się, bo.. “Zawsze jesteś Ty” - ta druga, tak ważna kochająca osoba …
“Never Let Me Go” jest manifestem pragnienia autora, które go prześladuje, ale jednocześnie wołaniem, żeby uczucia nie odpuścić - czegoś pięknego co może być osiągnięte nawet z "samych snów". Śmierć uczuć, do której codziennie doprowadzamy, burzy naturę życia, a przez to wpadamy w jakiś dziwny i niezrozumiały dla nas świat, stając się bezdusznymi automatami..zapominając coś, co zawsze kochaliśmy i coś co dawało nam dobro …
Zamykający album utwór “Speak To Me” można interpretować na kilka sposobów, jednak od początku tekst jest jednoznaczny i mówi o osobie w potrzebie. Nie wiadomo do końca czy to jest postać w potrzasku egzystencjalnym i potrzebuje wspomnianego “planu”, żeby podążyć dalszym życiem, czy jest to każdy z nas, umierający i potrzebujący wskazówek na dalszą podróż, ale już nie w tym życiu .. i tutaj zostawiam pole, do interpretacji dla każdego.
Podsumowując, bardzo udany come-back brytyjczyków z kolejnym, już 15-stym studyjnym albumem od początku - ponad 4o-sto letniego - istnienia. Jeden z zespołów, który na wielu (w tym na mnie) odcisnął kreatywne i pozytywne piętno, a swoją solidną i konsekwentną pracą przez lata, tylko pokazują jak wartościowi dla muzyki byli, są i będą.
Polecam album oczywiście, a Ty drogi czytelniku i słuchaczu.. ciesz się życiem i “Memento Mori” - pamiętaj o śmierci, bo jest nieunikniona … ;)
No comments:
Post a Comment